Geschreven door An-Katrien Casselman.
Van twee naar drie
Exact 3 jaar geleden kregen mijn man en ik het nieuws dat we in verwachting waren van ons eerste kindje. Dat was natuurlijk een superleuk vooruitzicht en we konden niet wachten tot het zover was! We konden urenlange conversaties hebben over hoe ons dochtertje er zou uitzien, welke karaktertrekken ze (hopelijk en hopelijk ook niet) van wie zou hebben, wat ze later zou worden, … Maar er was één iets waar we ons eigenlijk heel weinig zorgen over maakten: hoe zou het leven verder gaan als ons dochtertje er is. Gewoon “verder”, toch? De draad terug oppikken, maar dan met een kindje erbij. 1+1=2, dachten we zo (of in ons geval 1+1+1=3).
Wat staat je allemaal te wachten?
Maar niks was minder waar. Kort na de geboorte van ons dochtertje werd ik énorm overweldigd door alles wat er moest gebeuren. Ik had het gevoel dat niemand mij hiervoor had gewaarschuwd, dan had ik me mentaal toch wat beter kunnen voorbereiden? En toen dacht ik aan wat mijn mama altijd zei: “Denk maar 2 keer na voor je aan kindjes begint”. Maar dat is wel vaag, toch? Of mijn vriendinnen met kindjes die me zeiden: “Goh, het is toch wel zwaar hoor kinderen, niet veel slapen enzo…”.
OK, I get it, het is “zwaar”. Op dat “zwaar” zijnde had ik me ergens wel voorbereid, maar konden ze me dan geen lijstje bezorgen van wat mij allemaal te wachten stond? Van wat de valkuilen zijn de eerste maanden als mama? Dat had toen wel super handig geweest. Daarom ben ik nu extra dankbaar voor het Onder mama’s boek waarin je handige tips en ervaringen vindt over het moederschap, geschreven door en voor mama’s.
Heel je leven op zijn kop
Niemand had me verteld dat een baby’tje zoveel van je tijd in beslag zou nemen en dat je als mama jezelf ALTIJD wegcijfert om er 100% voor je kindje te zijn. Dat die verantwoordelijkheid die je nu voelt toch niet te onderschatten is én dat je HELE leven overhoop gebulldozerd wordt. En dat je al die stenen één voor één terug moet gaan stapelen tot een volledig nieuw geheel. Vooral met dat laatste heb ik heel lang moeite gehad. Ik probeerde heel wat verschillende systemen uit om beter georganiseerd te geraken, maar niks bleek te werken. Ik had altijd tijd tekort en de dagen vlogen voorbij zonder dat ik precies maar iets gedaan had. Na een tijdje begon ik gewoon te beseffen dat ik teveel hooi op mijn vork nam en dat ik als mama gewoon niet meer dezelfde hoeveelheid tijd heb als voordien. Ik wou altijd evenveel gedaan krijgen als vroeger, maar dat was gewoon wishful thinking.
Als mama cijfer je jezelf altijd weg om er 100% voor je kindje te zijn
An-Katrien
De klik maken
Het was pas toen ik die klik gemaakt had, dat ik me beter kon gaan organiseren. Ik kon nu beter inschatten wat een “haalbare” planning was i.p.v. mijn planning vol te proppen en telkens gefrustreerd te raken dat de helft niet af was. En ik moet heel eerlijk zijn, het moment waarop ik die switch kon maken was een echte verademing voor mij. Er ging precies een volledig nieuwe wereld open (terwijl het antwoord op mijn probleem eigenlijk super simpel was!).
Ik moet toegeven dat er nog altijd dagen zijn waarbij alles “vierkant” loopt hoor. Mama zijn is gewoon flexibel zijn, ook al heb je alles tot in de puntjes gepland. Er zijn altijd wel eens onverwachte situaties waarin je terechtkomt en elke fase van je kind is anders en vraagt ook weer aanpassingen…
Hoe heb jij dit ervaren? En wat zijn jouw magische tips om beter met een work-life balance om te gaan nu je een baby hebt? Deel gerust jouw ervaringen op ons gezellig Onder mama’s forum.
Hartelijk dank An-Katrien voor het delen van jouw verhaal! Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op www.ondermamas.be
